Čak četrnaest knjiga koje je prošlog meseca, u izdanju beogradske izdavačke kuće “Plato Books”, u jednom dahu objavio Branimir Džoni Štulić, frontman legendarne “Azre” koji godinama živi u Holandiji, osim prevoda i duhovitih prepeva antičkih klasika svetske književnosti i istoriografije, donosi i brojne autobiografske delove u kojima muzičar govori o svojim kolegama sa estrade bivše Jugoslavije. Preciznije, o bivšim kolegama sa ondašnjih pozornica, ali i nekim zvezdama današnje scene, Džoni govori u “Smijurijadi” (dopunjena verzija “Smijurije u mjerama” iz 2005.), zatim u “Zborniku” kao i u knjizi “Kali Juga”. Osim o kolegama sa kojima je svirao (bubnjar Boris Leiner, gitarista Jurica Pađen) u različitim postavama “Azre”, odnosno "Sevdah Shuttle Balkan Banda", Džoni se dotiče i Husa iz “Parnog valjka”, Josipe Lisac, Ede Maajke, Bajage, Dejana Cukića, Gorana Bregovića, Bore Đorđevića, Caneta iz “Partibrejkersa”, Ramba Amadeusa...
O JOSIPI LISAC
Josipa Lisac je rođena narodna pevačica. Stvarno je šteta što je zabavnu muziku odabrala. Pošto ima jači glas od Toma Džonsa, a bosanske pesme su kao stvorene za nju. Da je njih pevala bliže izvorniku, ali sa odmakom zabavnog štiha, puno bi bolje prošla nego ovako kad zavija (“Kali Juga”).
O EDI MAAJCI
Edo Majka na nekoliko mesta pevuši što je u rep muzici ravno revoluciji. Utoliko je zdrav i napredan. Nije lako Drinu ispravljati (“Kali Juga”).
O BORI ČORBI
Ja mislim da sezonu '87-88. nije bolji bend svirao, to jest fudbalskim rečnikom - osvojismo Kup šampiona. Ako već Interkontinentalni nije držan, "Čorba" je na Univerzijade '87. na Maksimiru moćno zvučala. Moguće im je to najbolji koncert u karijeri bio ampak jednu jedinu pesmu koja se trezno svirati može nije Bora napravio, pojma nemam zašto (“Smijurijada”).
O BORI ČORBI (2)
Hteli doručkovati vani i vidimo na drugoj strani kako Bora Čorba takođe negde pali sa gitarama i svojtom. Ja mu doviknem, a on se gluv napravi pošto sam u jednom novinskom intervjuu rekao kako me kao "Stonsi" "Bitlse" prati (“Smijurijada”).
O KRITICI
Najgora kritika koju sam dobio, a stvarno, je konkurencija bila vredna spomena potiče iz '84. posle srastanja obožavalac moje muzike, a nikako recitacije kaže Štuliću uzmi nož i kolji, ne davi više ako Boga znaš. Posle toga sam doista propevao... (“Smijurijada”).
O KONCERTIMA: BEOGRAD, ZAGREB, SPLIT
Najbolje sam nastupe imao u Beogradu. Meni je to bilo kao na Vembli stadionu. Međutim dva savršena vrhunca behu svirke petog dana nedelje u Kulušiću oktobarskog petka '81. i potom oktobra '87. na Gripama u Splitu (“Smijurijada”). (Slobodna dalmacija) Podeli sa prijateljima